انتظار صبورانه
امام صادق علیه السلام فرمودند:
بخشی از معتقدات ائمه علیم السلام عبارت از تقوی، پاکدامنی و خیرخواهی... و صبورانه در انتظار فرج بودن است. [1]
امام صادق علیه السلام فرمودند:
بخشی از معتقدات ائمه علیم السلام عبارت از تقوی، پاکدامنی و خیرخواهی... و صبورانه در انتظار فرج بودن است. [1]
امام علی (ع) در بیانی رسا حکومت قرآنی امام مهدی (عج) را چنین توصیف کرده است:
در روزگاری که هوای نفس حکومت می کند (امام مهدی عج ظهور می کند) هدایت و رستگاری را جایگزین هوای نفس می سازد و در عصری که نظر شخصی بر قرآن مقدم شده است ، افکار را متوجه قرآن می کند و آن را حاکم بر جامعه می سازد.
منبع: کتاب نگین آفرینش
از امام صادق(ع) درباره سیره حضرت مهدی(عج) سوال شد؛ فرمود:
امام مهدی(عج) مانند پیامبر اسلام عمل خواهد کرد. همان گونه که پیامبر آنچه از روش جاهلیت مرسوم بود را از میان برد همین گونه روش های جاهلی پیش از ظهور خود را نابود خواهد ساخت و اسلام را از نو پی ریزی خواهد کرد.
منبع: کتاب نگین آفرینش
امیر المومنین(ع) فرمود:
هیچ چیز مانند بدعت ها دین را ویران و تباه نکرده است. بحار الانوار،ج 78،ح 98،ص 91
«باور نزدیکی ظهور» سبب نزدیک شدن فرج میشود؛ زیرا باور به نزدیکی ظهور، ایجاد آمادگی برای ظهور می کند و آمادگی عمومی شرط ظهور است.
همین معنا را در کلام امام جواد (ع) نیز مییابیم، آنجا که میفرمایند:
«... اگر برای این امر وقتی تعیین میشد، دلها را قساوت میگرفت و همگی از اسلام برمی گشتند، ولی چون تعیین نشده، میگویند: چه زود است و چه نزدیک است! و به اینگونه دلها اُنس میگیرد و آرامش مییابد و فرج نزدیک میشود.»[1]
امام باقر(ع) فرمود: مهدی و یاران او امربه معروف و نهی از منکر می کنند.
بحار انوار، ج51، ح9، ص 47
برگرفته از کتاب: نگین آفرینش
امام باقر(ع) در توصیف روزگار امام مهدی (عج) فرمود: در تمام زمین ، هیچ ویرانه ای نمی ماند، جز اینکه آباد می شود.
منبع: کمال الدین و تمام نعمه، ج 1، باب 32، ح 16،ص 603
برای مادر مفقود الاثری که شوق وصف ناشدنی برای بازگشت فرزندش دارد، هر دق البابی خبر از آمدن فرزند میدهد. هر طلوع آفتاب را با اشتیاق رجعت او میگذراند و تا غروب هر لحظه منتظر است؛ از شدت شوق و در نهایت امیدواری، وصال فرزندش را نزدیکِ نزدیک میداند و هر لحظه را لحظه وصال میپندارد. مجاهدان منتظر و انقلابی حضرت بقیه الله الاعظم (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) نیز اینگونهاند؛ به تعبیر معصوم 1 که فرمودند:
«إذا أصبحت وأمسیت یوما لا تری فیه إماما من آل محمد فأحبب من کنت تحب ، وأبغض من کنت تبغض ، ووال من کنت توالی وانتظر الفرج صباحا ومساء.»[1]
امام هادی (ع) فرمودهاند:
« اگر در روزگار غیبت قائم(عج) عالمانی نبودند که ظهور و فرج او را یاد کنند و مردم را به سوی او راه نمایند و از دین او، با استدلالهای محکم، به دفاع برخیزند و کسانی را که ایمان سستی دارند، از تور ابلیس و پیروانش و از شکار ناصبیان و دشمنان اهل بیت رهایی بخشند، هیچکس باقی نمیماند، مگر آنکه راه ارتداد پیش میگرفت، ولی آنان زمام دلهای شیعیان را در دست میگیرند؛ چونان ناخدای کشتی، سکان کشتی را. اینان نزد خداوند عز و جل افضل و برترین مردم هستند.»[1]
حضرت مهدی(ع) در توقیع شریفی میفرمایند:
وَلَوْ أَنَّ أشْیاعَنا ـوَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِه ـ عَلَى اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنَ بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا، فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ إِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نَکْرَهُهُ وَلا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ؛
اگر شیعیان ما (که خداوند توفیق طاعتشان دهد) در راه ایفاى پیمانى که بر دوش دارند، همدل مىشدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمىافتاد و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان مىگشت، دیدارى بر مبناى شناختى راستین و صداقتى از آنان نسبت به ما. علّت مخفى شدن ما از آنان چیزى نیست جز آنچه از کردار آنان به ما مىرسد و ما توقع انجام این کارها را از آنان نداریم
طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، ج2، ص315
اگر انسان بخواهد به سعادت و رشد برسد، به دلیل اینکه موجودی اجتماعی است، به جامعه ای صالح نیاز دارد، اما آنچه مسلّم است، هر مجموعه بزرگتری، مجموعه و جامعه کوچکتر از خود را تحت تأثیر قرار میدهد و با وضع کنونی جهان میبینیم که جوامع کوچکتر تحت تأثیر جوامع بزرگتر و ارادههای فاسد حاکم بر آن قرار دارند و تنها چاره اصلی، تغییر حاکمیت ظلم به حاکمیت اصلی به رهبری انسانی صالح و مصلح است که دارای علم و عدالت سرشار بوده و شایستگی اداره جهان را دارا باشد؛ یعنی بر تمام هستی ، انسان و قوانین حاکم بر آن آگاهی داشته، از قید هوسها آزاد بوده و عادلانه به مقتضای علوم خود، پایبند و به عبارت دیگرمعصوم باشد. چنانکه امام صادق(ع) در این باره میفرمایند: «لایَصلُحُ النّاسُ اِلّا بِامامٍ و لاتَصلُحُ الاَرضُ اِلّا بذلک»؛ مردم جز با امام اصلاح نشوند و زمین نیز بدون امام اصلاح نگردد.[1]
نوروز ، یعنی روز نو . در روایات ما - بخصوص همان روایت معروفِ «معلّیبنخنیس» - به این نکته توجّه شده است . معلّیبنخنیس که یکی از رُوات برجستهی اصحاب است و به نظر ما «ثقه» است ، جزو شخصیتهای برجسته و صاحب راز خاندان پیغمبر محسوب میشود . او در کنار امام صادق علیه الصّلاة والسّلام زندگی خود را گذرانده و بعد هم به شهادت رسیده است . معلّیبنخنیس - با این خصوصیات - خدمت حضرت میرود ؛ اتفاقاً روز «نوروز» بوده است - در تعبیرات عربی ، «نوروز» را تعریب میکنند و «نیروز» میگویند حضرت به او میفرمایند : «أتدری ما النیروز؟» (۱) آیا میدانی نوروز چیست؟
بعضی خیال میکنند که حضرت در این روایت ، تاریخ بیان کرده است ! که
در این روز ، هبوط آدم اتّفاق افتاد ، قضیهی نوح اتّفاق افتاد ، ولایت
امیرالمؤمنین علیه السّلام اتّفاق افتاد و چه و چه . برداشت من از این روایت ، این
نیست . من این طور میفهمم که حضرت ، «روز نو» را معنا میکنند . منظور این است :
امروز را که مردم ، «نوروز» گذاشتهاند ، یعنی روزِ نو ! روزِ نو یعنی چه ؟ همهی
روزهای خدا مثل هم است ؛ کدام روز میتواند «نو» باشد؟
شرط دارد . روزی که در آن اتّفاق بزرگی افتاده باشد ، نوروز است .
روزی که شما در آن بتوانید اتّفاق بزرگی را محقَّق کنید ، نوروز است . بعد ، خود
حضرت مثال میزنند و میفرمایند : آن روزی که جناب آدم و حوّا ، پا بر روی زمین
گذاشتند ، نوروز بود ؛ برای بنی آدم و نوع بشر ، روز نویی بود . روزی که حضرت نوح
- بعد از توفان عالمگیر - کشتی خود را به ساحل نجات رساند ، «نوروز» است ؛ روز
نویی است و داستان تازهای در زندگی بشر آغاز شده است . روزی که قرآن بر پیغمبر
نازل شد ، روز نویی برای بشریت است - حقیقت قضیه همین است ؛ روزی که قرآن برای بشر
نازل میشود ، مقطعی در تاریخ است که برای انسانها روز نو است - روزی هم که
امیرالمؤمنین علیهالسّلام به ولایت انتخاب شد، روز نو است .
اینها همه ، «نوروز» است ؛ چه از لحاظ تاریخ شمسی ، با اوّلِ ماه
«حَمَل» مطابق باشد یا نباشد . این نیست که حضرت بخواهند بفرمایند که این قضایا ،
روز اوّلِ «حَمَل» - روز اوّلِ فروردین - اتّفاق افتاده است ؛ نخیر . بحث این است
که هر روزی که این طور خصوصیاتی در آن اتّفاق بیفتد، روز نو و «نوروز» است ؛ چه
اوّل فروردین ، چه هر روز دیگری از اوقات سال باشد .
امام خامنه ای 1377/01/01 بیانات در دیدار زائرین حرم مطهر رضوی
۱) عوالیاللآلی، ابن ابی جمهور احسائی ج 3 ص 41. مستدرک الوسائل، محدث نوری، ج 6، ص 352 . بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج 56 ، ص91
روایت و ترجمه آن در ادامه مطلب
عید نوروز مبارک باد
یا مقلّب القلوب و الابصار . یا مدبّر اللیل و النّهار . یا محوّل الحول و الاحوال . حوّل حالنا الی احسن الحال (1) .
1) مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص 299 (اعمال عید نوروز) .
خجسته سالروز میلاد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مبارک باد
امام زمان علیه السلام در یکی از نامه هایشان می فرمایند :
فی إبنَةِ رسُولِ اللهِ صلّی الله علیه و آله و سلّم لِی أسوَهٌ حَسَنَهٌ
دختر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله برای من الگوی نیکویی است
بحار الانوار ، ج53 ، ص178، باب31
السَّلاَمُ عَلَى رَبِیعِ الْأَنَامِ وَ نَضْرَةِ الْأَیَّامِ
سلام بر بهار اهل عالم و صفا و شادى بخش روزگار
بخشی از زیارت امام زمان (عج) به نقل از سید ابن طاوس
امام موسی کاظم علیه السلام :
طُوبى لِشیعَتِنَا الْمُتَمَسِّکینَ بِحُبِّنا فى غَیْبَةِ قائِمنا اَلثّابِتینَ عَلى مُوالاتِنا وَالْبَرآئَةِ مِنْ اَعْدآئِنا اُولئِکَ مِنّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ وَ قَدْ رَضُوا بِنا اَئِمَّةً وَ رَضینا بِهِمْ شیعَةً وَ طُوبى لَهُمْ، هُمْ وَاللّه ِ مَعَنا فى دَرَجَتِنا یَوْمَ الْقِیامِةِ
خوشا به حال شیعیان ما که در غیبت قائم ما بر محبت و ولایت ما و بیزارى از دشمنان ما پایدار ماندند ، آنها از ما و ما از آنها هستیم . همانا آنان امامت ما را پذیرفتند ، ما هم آنها را به عنوان شیعیان خود پذیرفتیم . خوشا به حال آنها و باز هم خوشا به حال آنها ، به خدا قسم آنها در روز قیامت ، در درجه ما و در کنار ما هستند .
یزدی حائری، علی بن زین العابدین، الزام الناصب، ص68
امام صادق علیه السلام فرمودند :
« هنگامی که گرفتاری بنی اسرائیل به درازا کشید و ظلم وستم بر ایشان از هر سوی باریدن گرفت ، چهل روز به درگاه الهی روی آورده ، ضجه و گریه آغاز نمودند و به دعا قیام کردند . پس از آن ، دریای رحمت الهی با دعای بنی اسرائیل به خروش آمد و خداوند به حضرت موسی و هارون وحی فرستاد که با مدد غیبی ، بنی اسرائیل را از شرّ فرعون نجات بخشند و 170 سال از گرفتاری آنها کاست . » سپس امام صادق علیه السلام فرمودند : « شما هم اگر مانند بنی اسرائیل به درگاه خدا دعا کنید ، خداوند فرج ما را نزدیک خواهد فرمود . اما اگر چنین نکنید ، این سختی به نهایت مدتش خواهد رسید .
بحار الانوار ، ج 52 ، ص 131
برگرفته از کتاب : استغاثه رمز نزدیکی ظهور
" تا انقلاب مهدی نهضت ادامه دارد " عنوان آخرین بخش از کتاب " تداوم انقلاب اسلامی ایران تا انقلاب جهانی مهدی علیه السلام " نوشته ی آیت الله محمدی ری شهری است که به تبیین و تفسیر حدیثِ
عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ أَنَّهُ قَالَ :
کَأَنِّی بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ یَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلَا یُعْطَوْنَهُ ثُمَّ یَطْلُبُونَهُ فَلَا یُعْطَوْنَهُ فَإِذَا رَأَوْا ذَلِکَ وَضَعُوا سُیُوفَهُمْ عَلَى عَوَاتِقِهِمْ فَیُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوا فَلَا یَقْبَلُونَهُ حَتَّى یَقُومُوا وَ لَا یَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِکُمْ قَتْلَاهُمْ شُهَدَاءُ أَمَا إِنِّی لَوْ أَدْرَکْتُ ذَلِکَ لَأَبْقَیْتُ نَفْسِی لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ
می پردازد.
برای مطالعه ی این بخش از کتاب به ادامه ی مطلب بروید و یا فایل word و pdf آن را دانلود کنید
فایل word