ایوب (ع) هنگامی که در شدیدترین گرفتاری، استغاثه نمود و با خدا چنین سخن گفت: ﴿وَأَیُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ﴾[1]؛ پروردگارا! بدحالی و مشکلات به من رو آورده و تو مهربان‌ترین مهربانان هستی. او نگفت: خدایا تو مرا بیمار کردی و به من رحم کن بلکه با کنایه و اشاره، مقصود را بیان کرد.
[1] انبیاء: 83
برگرفته از کتاب استغاثه رمز نزدیکی ظهور
کاوشی هوشمندانه در تاریخ نشان می دهد که در هیچ برهه‌ای از تاریخ ، هیچ‌یک از ملّت های جهان با چنین رنج و اندوه و اقدامی ظالمانه مواجه نبود‌ه‌اند که در یک توطئه‌ی فرامنطقه‌ای ، کشوری به طور کامل اشغال شود و ملّتی از خانه و کاشانه‌ی خود رانده شوند و به جای آنان ، گروهی دیگر از جای جای جهان بدان‌جا گسیل شوند ؛ موجودیّتی حقیقی نادیده گرفته شود و موجودیّتی جعلی بر جای آن بنشیند ، امّا این نیز یکی از صفحات ناپاک تاریخ است که همچون دیگر صفحات آلوده، با اذن خدای متعال و یاری او بسته خواهد شد ؛ چه آنکه : إِنَّ الْبَاطِلَ کانَ زَهُوقًا . (1) وَ قال : اَنَّ الاَرضَ یَرِثُها عِبَادِیَ الصَّلِحُون . (2)
امام خامنه ای 1395/12/03 بیانات در ششمین کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین
1) سوره‌ی اسراء، بخشی از آیه‌ی 81
2) سوره‌ی انبیاء، بخشی از آیه‌ی
105
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ
ﻭ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻣﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﻮﺭﺍﺕ ﺩﺭ ﺯﺑﻮﺭ ﻧﻮﺷﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻴﺮﺍﺙ میﺑﺮﻧﺪ
سوره
مبارکه انبیاء آیه ی 105
